16-03-2015 | Omloop van Vlaanderen
De Omloop van Vlaanderen, eigenlijk de Omloop het Nieuwsblad voor wielertoeristen maar dan van Golazo startte aan het mooiste voetbalstadion van België: de Ghelamco-arena, een prachtige plek, jammer dat de parking er betalend was én dat je 3 trappen op moest vooraleer je het nummer kon ophalen. Gelukkig waren dit ook eigenlijk maar de enige twee minpuntjes.
Voor deze tocht had ik afgesproken met David, Johan en Frederik. Het was voor mij een erg korte nacht geweest (maar een uurtje of 4), waardoor ik niet superfris aan de start stond. De eerste kilometers langs het water waren gelukkig vlak, goed om wakker te worden.
Over het eerste deel tot en met de eerste bevoorrading valt eigenlijk weinig te zeggen, buiten het feit dat ik er op de iets steilere hellingen keer op keer afgereden werd. De goeie resultaten van de inspanningstest afgelopen maandag vertaalden zich nog niet in klimmend vermogen. Gelukkig stonden de anderen steeds op wacht boven.
Johan, David en Frederik aan de eerste bevoorrading
Na de eerste bevoorrading (km 41) begon het echte werk en volgden de kasseien en de hellingen elkaar een stuk sneller op. De voornaamste stroken waren de Jagerij, Taaienberg, Kaperij, Valkenberg en Berendries. Op de ene helling ging het al wat beter dan de andere, maar de hoge hartslag toonde dat dit eigenlijk overal gewoon kruipen was om boven te geraken, ik was dan ook blij als we aan bevoorrading 2 waren (na 88 km).
Hierna ging het over de kasseien van de Teirlinckstraat (uitloper van de Haaghoek) naar de Leberg, maar na het afdraaien richting Leberg zag ik opeens dat mijn GPS weg was. Direct gestopt, de andere gingen boven wachten. Twee andere wielertoeristen zeiden me dat hij net voor de bocht lag. Daar een twintigtal minuten gezocht, maar niet meer teruggevonden. Waarschijnlijk heeft iemand anders hem meegenomen, want het is raar dat 2 minuten ervoor hij nog gezien wordt, en hij dan opeens weg is. Serieuze domper. De eerste keer dat hij eraf vliegt eigenlijk, daarvoor steeds goed stand gehouden.
Omdat ik lang liep te zoeken een berichtje gestuurd dat de rest mocht doorrijden, en de resterende 47 km mij in andere groepjes genesteld. Op de hellingen niet echt aangedrongen en gewoon op gemak naar boven gereden. Op de Paddestraat en Lippenhovestraat wel nog wat geprobeerd, maar de beentjes blokkeerden. Mij dan maar in een goeie groep gezet, zodat ik rustig kon uitrijden, want na deze 2 zware kasseistroken kwam er eigenlijk enkel nog de Lange Munte, maar een echte kasseistrook kan je dat niet noemen.
Na 147 km was ik terug aan de Ghelamco-arena, waar ik Johan en David nog zag rondlopen op weg naar de douches. Uiteindelijk zou er 152 km op de teller gestaan hebben. Ik denk dat ik uiteindelijk rond de 27 gemiddeld zal gehad hebben (had er 27,2 tot op het moment dat hij eraf viel).
In de komende weken eens een nieuwe GPS moeten selecteren. Ik reed tot nu toe steeds met Garmin (toch al een jaar of 8), en daar super tevreden van. De volgende weken zal ik eens testen of een Mio mij ook kan bekoren en dan een definitieve keuze maken.