Net zoals de tweede rit was rit 3 van de VCF tour er één met behoorlijk wat klimwerk. In totaal moest er een 527 meter geklommen worden en 358m gedaald. De 3 klassementen waren voor het eerst ook aanwezig in de rit. De langere afdaling telde mee voor het daalklassement, de laatste 500meter voor het spurtklassement en de klim, direct erna voor het bergklassement. Het volledige traject bedroeg 17,4 km.
Ik koos er deze keer voor om niet alleen te rijden, maar een 4 tal virtuele tegenstanders ‘mee te nemen’. Het is namelijk mogelijk om er zogezegd een wedstrijd van te maken tegen meerdere. Het voordeel van die tegenstanders is, dat je ze als ‘hulp’ kan gebruiken. Rij je in het wiel, dan heb je het voordeel van de slipstream (zoals in het echt). De tegenstanders die ik inschakelden waren verianten op de oorspronkelijke rijder (elke rit van deze tour is namelijk eens opgenomen door iemand die hem gewoon reed). Pacer (zo noemt men die tegenstanders/hulp) 1 stelde ik op 20% sneller dan de oorspronkelijke tijd in (=29min 17 seconden), pacer 2 op 18% (=29min 47 seconden), pacer 3 op 16% (=30min 18 seconden) en pacer 4 op 14% (=30min 49 seconden).
Direct na de start moest er al geklommen worden aan een gemiddelde van net geen 7%. Lastig om mee te beginnen. Het werd al snel duidelijk dat ik op die stroken voorsprong moest nemen op de pacers. Want op de vlakke stukken kwamen ze dichter en dichter. Halverwege de afdaling passeerde de eerste mij reeds. Even geprobeerd om te volgen, maar dat ging niet. Op het einde van de afdaling passeerde pacer 2 mij en op het vlakke stuk naar de lange klim passeerde nummer 3 mij zelfs. Nochtans had ik boven (dus voor de afdaling) een 200 meter voorsprong. Met de klim voor de boeg had ik 200 meter achterstand en zou ik mijn tijd van minder dan 30 minuten wel kunnen vergeten.
Het eerste stuk van de klim begon aan een 7% om daarna over te gaan richting de grotere percentages van 13 à 14%. Deze klim kon wel eens lastig worden en ik keek dus uit naar de kleine afdaling. In tegenstelling tot de eerste 500 meter slaagde ik er nu wel in terrein goed te maken op de pacers. Pacer 3 werd voorbijgestoken en achtergelaten. Pacer 1 en 2 zag ik even verder ook rijden. Het gaf goeie moed om nog stevig door te gaan en nog voor de lichte afdaling halverwege de klim kwam ik ook bij pacer 2, liet ik hem achter en naderde ik heel erg dicht op de eerste. In de afdaling hem echter moeten laten rijden en de tweede kwam weer heel dicht.
Het tweede stuk van de klim er nog eens alles uitgeperst en het gat werd kleiner en… was weg. Terug de eerste stek in vergelijking met de pacers. Boven had ik een geruststellende voorsprong op nummer 2. Op nummer 1 ging het lastiger worden, want het vlakke stuk ging bij hem een heel stuk sneller. De klim van 3,8 km afgelegd in een tijd van 8 minuten en 49 seconden.
De finish werd overgeschreden, maar ’t was nog een kleine plaatselijke ronde bestaande uit een kleinere klim met een tiental haarspeldbochten, waardoor het constand klimmen – vlak – klimmen – vlak was. Boven in ’t dorp was het dan draaien en afdalen richting de finish. Een laaste stijging van 500 meter zorgde ervoor dat het laatste stukje kracht ook uit de benen was. We waren gefinished in een tijd van 29 minuten en 35 seconden, goed voor een 24e stek in deze rit, de beste plaats tot nu toe!
De tussentijd van de spurt was goed voor een 33e stek, die voor het bergklassement voor een 19e en voor het daalklassement voor een 36e.
Statistieken
Gem. snelheid: 35km/u
Gem. watt: 235
Gem. hartslag: 190
Gem. trapfrequentie: 78
Algemeen klassement: 26e (6 plaatsen gestegen)
Algemeen sprintklassement: 34e (4 plaatsen gestegen)
Algemeen bergklassement: 19e (1 plaats gestegen)
Algemeen daalklassement: 35e
Meer grafieken op [url]http://www.virtualcycling.org/Application%20directory/VCF2007/RideGraphs.aspx?id=3685[/url]
hartslag: 190 !!!
Man, dat is iets !