Nieuw zadel + testritje

Aangezien mijn vorig zadel bijna aan het einde van zijn Latijn gekomen was, werd het tijd om eens uit te kijken naar een nieuw. Na wat rondgesurf kwam ik op enkele zadels van Selle Italia uit die me wat leken. Het is echter nog beter om een zadel eens te ‘voelen’, want met een foto ben je niet veel.

Selle Italia Flite

Zo gezegd zo gedaan, gisterennamiddag eens naar Van Eyck in Aalst geweest. Na wat gevoel viel mijn oog op de ‘Selle Italia Flite Genuine Gel 2007. Een iets harder zadel dan mijn vorige, maar het is toch nog steeds iets zachter dan sommige van de andere zadels.

Terwijl ik bij Van Eyck was trouwens ook eens een SKS Airchamp gekocht, dat is een pompje met CO2 ‘bommen’, waardoor je een band perfect kan oppompen. ’t zal wel wat beter zijn dan mijn huidige pompje, waar je niet echt veel lucht mee inkrijgt. Is misschien nogal luxe dat ik niet meer moet pompen, maar liever dat dan een tweede lekke band omdat er te weinig lucht in de eerste zit.

Gisteravond dan nog eens het zadel getest. Normaal vertrekt er in Landegem een groep om half 7, maar blijkbaar is die een groot deel opgedoekt (ik hoorde achteraf dat die om half 6 vertrok en nog eens passeert om kwart na 6). Een van de meefietsers had mij echter gemeld dat er om 7 uur afgesproken werd met een paar om toch te gaan fietsen. Tijdens het wachten eer het 7 uur was koos ik ervoor om eens naar Nevele te rijden. Toen ik daar aankwam zag ik in tegengestelde richting een tamelijk grote groep afkomen. Mij daar in het wiel gezet, nouja, in het wiel gekropen. De snelheden gingen naar de 40-42. Ben nog meegereden tot aan Durmen, maar daarna moest ik snel rechtsomkeer maken, want het was intussen 10 voor 7.

Om 7 uur stipt aangekomen waar er al een drietal stond te wachten. Na een paar minuutjes kwamen de laatste aan. De rit die op het programma stond was deze naar Nokere, maar niet de grote rit. Rond half 9 is het namelijk zonsondergang, en we wouden nog iets zien bij het thuiskomen. Aan een rustig tempo vertrokken we richting Deinze, had mij samen met Wouter op kop gezet, de rest mooi in het wiel, de brug aan Deinze en nog een eindje langst de vaart om in Olsene de brug te nemen en richting Nokere te rijden. Op de bergjes eens de benen getest. Enkel Wouter zat nog in het wiel na de eerste knik. In het tweede gedeelte (naar Nokere zelf) nog eens wat doorgegeven en alleen boven gekomen. ‘k kan me niet herinneren dat dit vorig jaar ooit gebeurd is. Meestal stokte het aan de bocht, nu net voor de top. Boven wat gewacht op de rest om vervolgens Nokereberg af te rijden en iets erna koers te zetten richting Kruishoutem. Normaal rijden we nog tot aan Mullem, maar dat zou ons iets tever brengen. Intussen was ik nog niet van de kop geweest. ‘k was eens benieuwd of ik het ging volhouden langst het water. Meestal is het zo dat het tot aan het water goed gaat, maar daarna is het over & out. Aangezien we met een kleine groep waren werd er eigenlijk maar de laatste 3 km echt tempo gemaakt. Ben op kop begonnen en het tempo wel wat kunnen opdrijven tot opeens links van mij Wouter onder stoom kwam, met in zijn wiel de rest – 1. Die had zich in mijn wiel genesteld. Het leek er even op dat dit een foute keuze was, want Maarten moest even een gat laten. Net op het moment dat ik de aansluiting had begon de spurt. In ’t wiel kunnen meeglippen en heel eventjes zij aan zij gereden. Op het einde nog net iets meer kunnen versnellen en als eerste aangekomen. ’t was nipt en de afstand moest niet veel meer zijn, of ’t was een Hosteke geweest.

’t was een mooi ritje, het zadel is goed bevonden (nu nog eens zien over langere ritten). Er stond nu toch een 75 km op de teller wat niet slecht is. Ik merk dat de snelheid niet meer zo nadrukkelijk aanwezig is, maar dat ik het vooral van de uithouding moet hebben

Be the First to comment.