Na een weekje (hoewel niet volgens schema) wat rustiger aan gedaan te hebben (van dinsdag tot vrijdag niet gelopen), koos ik er zaterdag toch voor om nog eens te gaan lopen. Terwijl Magatje naar de JBC ging had ik een uurtje de tijd om eens een stuk van Ronse te verkennen dat ik nog nooit gedaan had, het zogenaamde ‘wandelpad’. Een paar weken geleden was ik tot halverwege gelopen, nu wou ik eens tot het einde gaan.

Rond 14u aangezet, gelukkig was het droog. ‘k had geen zin in weer een regenweerloop! In het begin het tempo beetje hoger gehouden, niet dat het de bedoeling was om stevig door te lopen, maar wou eens iets sneller starten en zien hoelang ik het zou volhouden.

Op het einde van het wandelpad besloot ik om het tempo ietsje te verlagen, niet erg veel. ‘k wist namelijk niet echt hoever het nog was. Na een paar honderd meter werd mij echter duidelijk dat ik in ’t industriepark was. Ik herkende de firma Lekkerland (van de tussenstop in de Davitamonclassic).

Via het industriepark kwam ik terug aan in de ‘bewoonde wereld’ en even later was ik weer aan Maga’s deur. Aangezien het shoppen nog niet gedaan was, besloot ik om door te lopen naar het hospitaal om er zo nog een kilometer of 2 aan te breien. Op die manier zat ik opnieuw aan 10 km én opnieuw verbeterde ik mijn tijd op de 10 km. Van 55:47 ging het nu naar 55:28. Een verbetering van 19 seconden, niet overdreven, maar ’t was ook niet echt de bedoeling.