Na ‘Dwars door Vlaanderen’ van afgelopen woensdag deed het wielerpeleton gisteren weer de Vlaamse Ardennen aan. De klassieker E3 Prijs Vlaanderen, met start in Harelbeke deed alle bekende hellingen aan met oa Taaienberg, Paterberg en Oude Kwaremont.

Jan en ik vonden dit een uitgelezen kans om de profs eens aan het werk te zien. Met kaart en uurschema in de hand tekende ik op GPS een route uit. In het beste geval zouden we de renners een 10 keer zien. (oja, de links in dit verslagje verwijzen allemaal naar foto’s).

Nadat we allebei stipt om 12u in Olsene stonden, best dat er tegenwind was, anders stonden we er allebei 10 minuten te vroeg ging het richting Ooike. De renners zouden daar passeren rond 12.42. Een minuutje later dan gepland kwam de groep voorbijgestormd. Een ontsnapping was er nog niet, enkele tenoren zaten echter al vanvoor (Eisel die later in de kopgroep zou zitten en Cancellara).

Daarna aan een rotvaart verder gereden richting Ename. In ons zog enkele volgers in de wagen, die er iets later waren gezien de drukte. In Ename kozen we ervoor om op de kassiestrook te gaan kijken. Daar was het erg kalm. Op dat moment was er ook al een kopgroep gevormd, met daarin ook de latere winnaar Kurt-Asle Arvesen (hier met rechts Steegmans en links Eisel). Even later was daar dan ook het peleton, dat de koplopers niet meer ging terugzien (toch een deel).

Na de kasseistrook hadden we meer tijd om naar de volgende stop te gaan: Parike. In Parike was het bevoorrading. In feite niet zo heel speciaal, hadden gedacht dat er iets meer te zien ging zijn, buiten wat gekende begeleiders was’t maar magertjes.

De volgende locatie zou Schorisse moeten geweest zijn, we waren echter net te laat, alleen de bus zagen we nog. Dan maar door richting de afdaling van Kapelleberg. Daar gewoon de koplopers laten passeren en terug doorgereden richting voet Taaienberg. Wachten op het peleton zou iets te lang geduurd hebben, we zouden nooit op tijd aan de Taaienberg geraakt zijn.

Aan de Taaienberg was het erg druk. Alle vips waren blijkbaar naar daar gebracht. ’t stond er dan ook vol met bussen. Aangezien we net voor de bocht richting kasseistrook stonden hebben we niet zo heel veel gezien van de beklimming zelf, meer van de rush naar de beklimming (zoals hier met Greg Van Avermaet op kop).

Nadat het, intussen erg uitgedunde, peleton gepasseerd was gingen we richting Paterberg. Bedoeling was om aan de grote baan te staan, maar aangezien er nog wat tijd is klommen we nog een stukje naar boven om in de afdaling te staan. Natuurlijk is een afdaling niet de beste locatie om te staan, maar ’t leverde toch wel wat toffe foto’s op. De eerste renner die we zagen afdalen was de ‘Franse ex-kampioen van Frankrijk’ Voeckler. In het groepje werd de kop gedaan door Eisel (Team Highroad), gevolgd door Michael Schaer (Astana). Uit het peleton waren toen Fabian Cancellara (CSC) en Tom Boonen (Quickstep) ontsnapt. Verder nog op foto gezet: Oscar Freire (Rabobank), Allessandro Ballan (Lampre). Dat het afzien was is te merken aan de grimas van Marcus Ljungqvist. Nog verder in de achtrong: Pedro Horrillo (Rabobank)

Na deze afdaling gingen we naar het laatste ‘spot’punt: de Tiegemberg. Voor de renners ook de laatste beklimming van de dag. Op de Tiegemberg zagen we een sterke Arvesen, met in het wiel Van Avermaet. Voor Steegmans ging het dan al heel wat minder. Waarschijnlijk is hij nog niet de oude na zijn val van afgelopen woensdag. In het peleton was het Rabobank dat tempo maakte. Zij hadden ook vooraan niemand meer zitten.

Te laat zou achteraf blijken. De winnaar zat vanvoor. Arvesen ronde het erg mooi af. Na 4 jaar Boonen eens iemand anders.

Zelf hadden we rond de 130 kilometer. Jammer van de wind, want die was toch wel erg stevig.